Lang geleden fotografeerde ik een blok in een antieke quilt van Petra Prins; het was op een show-and-tell die ze gaf in Spakenburg op een regiodag. Ik hoor Petra nog tegen me zeggen ‘dat dit een ongelooflijk moeilijk blok was, wat niet in patroonboeken voorkomt en eigenlijk heel moeilijk te tekenen is’.
Waarop ik haar vroeg of ik het mocht proberen en dat was ‘natuurlijk meissie, goed hoor!’
Zo gezegd en veel later pas gedaan: inderdaad was het tekenen niet makkelijk, zeg maar een echte uitdaging maar het geeft veel voldoening als het lukt!
In mijn dozen vol antieke Spakenburger stoffen heb ik lekker zitten rommelen om tot een keuze te komen.
Het meeste patchwork is met de hand gedaan. De borders met de machine. Daarna bij ’t Handwerkhuis in Spakenburg een mooie achterkantstof gekocht. Mocht het zelf knippen, een onhandige rol stof die bovenop wat winkelmandjes lag en intussen kletsen eigenares Els en haar man met mij alsof we elkaar al jaren kenden, hoe leuk is dat?! Sandwichen met wol als tussenvulling is een fluitje-van-een-cent, heerlijk!
Het quilten is deels met de hand en deels met de sashiko-machine gedaan.
De quilt past qua thema en maat exact in de tentoonstelling die elk jaar door QuiltMania wordt georganiseerd in Nantes/Frankrijk. Opgestuurd naar Frankrijk en tijdens de show maakte Elsbeth van Den Haan en Wagenmakers deze foto voor me: hartelijk bedankt voor de moeite! Fijn dat ik zo kan zien hoe de quilt hangt (beetje jammer dat de bovenste lat er uitgehaald is…) met alle andere quilts die ingestuurd zijn!
Wat heb je dat moeilijke blok prachtig nagetekend en ook heel mooi gemaakt.
Dat is genieten en het hangt daar prachtig.