Op 29 december begon ik in het vliegtuig
met het naaien van deze soort “Dresden Plate’s”.
Aan het einde van de reis waren ze af!
Om ze verder te verwerken ga ik de naden “strijken”: dat is mijn manier voordat ik het geheel ga sandwichen en doorstikken.
Ik pers eerst de naden plat (zonder stoom); het strijkijzer staat op standje ‘twee bolletjes’, dat is warm genoeg. Alle naden zijn schuin-van-draad en ik wil niet dat ze uit gaan lopen.
Klokjerond gaat het.
Maar het middenstuk steekt nog de lucht in…
ook dat gaat klokjerond: wat een mooi rozetje wordt het dan!
Tevreden ben ik, fijn!
Ook met de flannel ondergrondstof. Deze kocht ik terwijl de mug-rugs in de koffer zaten, beetje dom…. Maar het zat goed in het hoofd, het klopt als een bus. Over een poosje ga ik het verder verwerken.
Prachtig! Ik wil ze wel graag zien als ze helemaal klaar zijn hoor!