Op naar de OEQC in Veldhoven: er staan al veel auto’s op het parkeerterrein!
Op naar Joop Smits-Jansen, mijn eerste quiltlerares. Op de leeftijd van 90 jaar is ze hier vier dagen aanwezig. Geweldig zeg!!! We hebben heerlijk bijgepraat en herinneringen opgehaald. Aan haar heb ik mijn “quilt carrière” te danken en ik ben haar hiervoor heel veel dank verschuldigd!
Naar deze quilt kon ik tijdens haar basiscursus heel lang kijken…
en toen deze quilt klaar was uren turen naar het quiltwerk, ohhh.
Zegt één van de bezoekers bij het zien van de quilt: “zeker weer machinewerk hé?”Wij wijzen haar erop dat het handwerk is, waarop ze over de Baltimore nog even opmerkt: “wel erg bont hoor”en draait zich om…
Wij genieten gewoon nog verder en bij het zien van deze Double Weddingring komt Joop haar man Marcel voor mijn oog, zittend in de grote leunstoel, lezend en altijd aanwezig. De rand van deze quilt is al eens uitgehaald bij het begin: niet naar Joop haar zin. Wat een beauty zeg, nog steeds na al die jaren.
Een waar feest!
We kopen zware boeken die vandaag mogen blijven staan voor een antieke quilt:
prachtig Broderie Perse.
We zien hele mooie achterkanten: de quilts hangen in lange rijen, zodat ook de achterzijden goed bekeken kunnen worden!
Dan zien we de galery van Hilde van Schaardenburg:
borduurwerk van haar moeder, verwerkt in prachtige quilts met zelfgeverfde stof van Corine Zambeek-van Hasselt.
Genieten met een grote G:
Hilde praat en legt uit en laat ons genieten van haar geheimen, zo leuk!
We lopen verder en zien een bijzondere stand:
Prachtige shawls met kwaliteit en traditie: wat voelt dit heerlijk! En: een heel aantal mensen maakt met dit eerlijke werk een fijn loon voor hun families.
Tegen 5 uur worden we eruit gezet, niet alles gezien, maar meer dan de moeite waard geweest om te gaan!
Wat een schitterende baltimore. En die sampler blijft ook je oog vasthouden. Ik snap wel dat je tijdens de cursus hierdoor werd afgeleid. Wat bijzonder dat de maakster op die leeftijd nog op de beurs is.