Al een poosje terug kreeg ik de officiële invitatie in de bus, kon ik me gaan verheugen…
’s Morgens helpt Ruby mij om de veil op mijn hoofd vast te maken (kleine witte haircovering)
en pak ik mijn nieuwe schoenen uit de doos: helaas twee linkerschoenen in twee verschillende maten.
Als we bijgekomen zijn van het lachen plukken we een paar zwarte schoenen uit de kast van haar dochter
en kan ik op pad gaan.
Niemand ziet dat er onder de jurk warme wolletjes zitten:
het is heel koud en vreselijk regenachtig.
Na de kerkdienst (deels Engels/deels Duits), die zo’n drie uur heeft geduurd, wordt er gegeten.
Kleine kinderen hebben hun eigen maaltijd 😉
Er ligt onder de borden een prachtig blad met de namen van alle helpers plus het lied wat we zingen onder de maaltijd.
Voor en na de maaltijd wordt er gezongen: alles vierstemmig!
Intussen gaat er een mandje rond en mag iedereen een notebook pakken als cadeautje van het bruidspaar.
Nadat de jeugd heeft gegeten wordt er verder gezongen uit het boekje wat op tafel ligt: alles gekozen door het bruidspaar!
En dan komen de ‘giftreceivers’ eraan met alle cadeaus, vervoerd in een tractor-met-aanhanger, zoveel is het:
zij zetten alle gifts op lange tafels, de witnesses pakken het uit en het bruidspaar toont de cadeaus en bedankt vervolgens de gevers.
Maar liefst ZES tafels vol cadeaus plus losse grote giftst zijn er gegeven:
een moment waar de hele familie bij wil zijn!
Iedereen wenst Joe en Julie het bovenstaande toe!
We eten nogmaals een klein supper met elkaar en dan begint het buiten droog te worden:
Geweldig dat je hieraan mocht deelnemen, een intense beleving hoor, heel speciaal! Er werd ook veel van je zitvlees gevraagd, nu lekker nagenieten. Hoop dat je thuisreis beter verliep!
Oh wat leuk allemaal! Gelukkig ook wat foto’s om een indruk te krijgen. Super dat je erbij kon zijn
En als toegift die regenboog, een verbond op vele manieren!
Inderdaad,heel bijzonder!
Wat leuk dat je zo’n bijzondere dag mocht bijwonen!